Ι.Ν.Αγ.Νεκταρίου (Άργους Ορεστικού)

30  Μαΐου 1997 ,  420  οικογένειες  της πόλεως του Άργους Ορεστικού καταθέτουν αίτηση στην Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς και ζητούν την ίδρυση νέας ενορίας στο όνομα του αγίου του 20^ου αιώνα Αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού.

Μέσα από χρονοβόρες διαδικασίες και διεργασίες επιλέγεται ο τόπος ανέγερσης του Ναού.

31 Οκτωβρίου 1999 θεμελιώνεται ο ναός υπό του σεβ.Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ Σεραφείμ και την Άνοιξη του επομένου έτους αρχίζουν οι εργασίες σκυροδέτησης.

Στις 9 Νοεμβρίου 2006 έγιναν τα θυρανοίξια του νέου ιερού ναού. Από τότε ο Ιερός Ναός λειτουργεί κανονικά ως δεύτερος ναός της πόλης μας.

Ποιος όμως είναι ο Αγ.Νεκτάριος;

Ο νεοφανής και διάσημος αυτός φωστήρας της Εκκλησίας καταγόταν από τη Σηλυβρία της ανατολικής Θράκης. Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1846 από ευσεβείς γονείς, το Δήμο και τη Βασιλική Κεφαλά. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.
   Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του διακρινόταν για την ευσέβεια του, την σεμνότητα, το ήθος, την αγάπη για μόρφωση και την εσωτερική του καλλιέργεια. Τις πρώτες εγκύκλιες γνώσεις απέκτησε στη γενέτειρά του. Αργότερα, πήγε στη Κωνσταντινούπολη, όπου για κάποιο διάστημα, εργαζόταν ως «υπόμισθος», ενώ τις βραδινές και νυχτερινές ώρες μελετούσε τα έργα των πατέρων.
   Όταν έγινε είκοσι ετών (1866) πήγε στη Χίο και άσκησε το έργο του παιδονόμου και παιδαγωγού στο χωρίο Λίθειο. Ποθώντας όμως με ένθεη κλίση την οσία και αγγελική ζωή των μοναχών, προσήλθε γεμάτος θείο έρωτα στη Νέα Μονή της Χίου και έγινε μοναχός στις 7 Ιανουαρίου του 1876, μετονομασθείς Λάζαρος.
   Στην ευλογημένη αδελφότητα της Νέας Μονής ήταν αγαπητός και σεβαστός σε όλους, γιατί υπήρξε υπόδειγμα κάθε ασκητικού κατορθώματος και αρετής, επείδή φρονούσε και επιδίωκε «τα άνω». Γι αυτό και ένα χρόνο μετά τη κουρά του, χειροτονήθηκε Διάκονος από τα χέρια του μητροπολίτη Χίου, Γρηγόριο, από τον οποίο δέχτηκε το όνομα Νεκτάριος.
Ποθώντας πάρα πολύ να γίνει κάτοχος περισσότερης παιδείας ήρθε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε το κύκλο των γυμνασιακών του σπουδών και κατόπιν πήγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Έχοντας την εύνοια του τότε Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου και υπό τη συμβουλή του, επανήλθε στη πόλη των Αθηνών και με ενθουσιασμό φοίτησε στη θεολογική σχολή. Κατόπιν, επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στις 23 Μαρτίου του 1886, ενώ στις 15 Ιανουαρίου του 1889, έγινε αρχιερέας και προχειρίστηκε μητροπολίτης της ιστορικής κάποτε Μητροπόλεως Πενταπόλεως Αιγύπτου.
   Μετά από λίγο συκοφαντήθηκε και ύστερα από άδικη απόφαση, ο γεμάτος αγάπη, ανεξικακία και πραότητα ουρανόφρων αυτός Πατήρ, έφυγε από την Αλεξάνδρεια και επανήλθε στην Ελλάδα. Στην αρχή, εργάστηκε με μεγάλη ταπείνωση, ακτημοσύνη και αποστολικό ζήλο ως ιεροκήρυκας, ενώ στη συνέχεια ως φωτισμένος υποδιευθυντής του ιερού εκπαιδευτηρίου της εκκλησίας, της Ριζαρείου σχολής.
   Από θεία όμως αγάπη και επειδή επιζητούσε τον ήσυχο βίο, αποφάσισε να αποχωρισθεί όλα τα του κόσμου. Αφού δε βρήκε στο νησί της Αίγινας, ένα παλιό μοναστήρι, το ανοικοδόμησε εκ βάθρων, το καθιέρωσε στη χάρη της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος και συνέστησε γυναικεία ιερά Μονή με κόπους, μόχθους και ιδρώτες πολλούς.
   Ο Aγιος Νεκτάριος αναδείχτηκε αληθινός «άγγελος εν σώματι». Περνούσε το καιρό του με αδιάκοπες προσευχές και συνεχείς ιερές μελέτες, καθάριζε και άγνιζε τελείως τον εαυτό του «από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος» και από κάθε ενασχόληση με υλικά πράγματα. Έτσι, ο θείος αυτός Πατήρ, πέρασε τη μακαρία ζωή του, έχοντας τις αρετές και τις χάριτες των παλαιών αγίων. Μετά δε από σύντομη ασθένεια  «εκοιμήθη εν Κυρίω» στις 9 Νοεμβρίου του 1920 στο Αρεταίειονοσοκομείο Αθηνών.
   Το ιερό του σκήνωμα αφού παρέμεινε για λίγο στο ιερό ναό της Αγίας Τριάδος στον Πειραιά, μεταφέρθηκε στην Αίγινα και ετάφη στην ιερά Μονή του.
   Ο άγιος Νεκτάριος, εκτός από τα άλλα, έλαβε εκ του Θεού και το χάρισμα να θαυματουργεί σε πολλούς από όσους προσέρχονται σε αυτόν με ψυχικά και σωματικά νοσήματα. Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του κόσμου προς αυτόν, που με τις συνεισφορές του και σε χρόνο ρεκόρ, ανηγέρθη προς την μνήμη του ένας από τους μεγαλύτερους ναούς της Ελλάδας, στο μοναστήρι του στην Αίγινα.